این بود زندگی؟

هیچ گمان نمی بری که اولین نگاه می تواندانقدر شیرین باشد و گوارای تمام وجودت که گویا آفریده شده ای تنها برای همین و بس. نگاه هاتکرار می شود و لذت می بری از تمام هستی ات و آهسته آهسته همه چیز برایت تکراری می شود و خسته می شوی در آخر! گویی که هدف از آفرینش تکرار است تکرار و تکرار. راستی به قول پناهی«این بود زندگی؟»